ZASTOSOWANIA
KABLI GRZEJNYCH
W INSTALACJACH
PRZEMYSŁOWYCH
I. Wiedza ogólna
– przed
przystąpieniem
do montażu:
PROJEKT SYSTEMU
Wstęp
Każde
zastosowanie
kabli grzejnych
stawia
szczególne
wymagania przed
projektantem
chcącym osiągnąć
pożądaną
wydajność przy
jednoczesnym
zapewnieniu
bezpieczeństwa.
Na systemy
grzejne składają
się przewody
grzejne i
elementy
pomocnicze,
które muszą
współistnieć z
innymi
elementami
systemu, takimi
jak izolacja
cieplna, czy
punkty
zasilające. Cały
system jest
połączeniem
wyżej
wymienionych
elementów
składowych,
wobec czego
należy znać i
uwzględniać
właściwości tych
elementów, aby
móc
zaprojektować
wydajny i
bezpieczny
system.
Kwestie
bezpieczeństwa
są regulowane
przez normę IEC
60519-10
„Bezpieczeństwo
urządzeń
elektrotermicznych
- Wymagania
szczegółowe
systemów
elektrycznych
nagrzewania
przewodowego w
zastosowaniach
przemysłowych i
powszechnych.
Projekt,
instalacja,
oddanie do
eksploatacji i
konserwacja
elektrycznych
systemów
grzejnych muszą
podlegać
wszystkim
wymogom IEC
(Międzynarodowej
Komisji
Elektrotechnicznej),
dotyczącym
użytkowania
urządzeń
elektrycznych, a
także wymogom
dotyczącym
odpowiedniego
standardu kabli
grzewczych,
czyli IEC 62395
dla instalacji
powszechnych i
przemysłowych
(Strefa
bezpieczna) lub
IEC 60079-30 dla
ogrzewania
elektrycznego w
strefach
zagrożonych
wybuchem. Należy
zwrócić
szczególną uwagę
na konserwację
systemu i
sprzętu
technologicznego,
na efektywność
energetyczną,
oraz na
przetestowanie
zainstalowanego
systemu dla jego
poprawnego
funkcjonowania i
zapewnienia
bezpieczeństwa.
Przy projektowaniu systemów grzejnych,
które mają być
używane w
przestrzeniach
zagrożonych
wybuchem,
nakłada się
dodatkowe
obostrzenia
zgodnie z
wymogami i
klasyfikacją
branego pod
uwagę obszaru.
Przy wyborze
kabli grzejnych
należy
uwzględnić
konieczność
określenia
maksymalnej
temperatury
systemu
(zazwyczaj jest
to temperatura
powłoki
zewnętrznej
kabla grzejnego)
w najgorszych
przewidywanych
warunkach,
określonych w
IEC 632395 lub
60079-30.
Temperaturę
można obniżyć na
przykład przez
dostosowanie
parametrów
systemu
chociażby przez
użycie wielu
kabli grzejnych
w celu
zmniejszenia
ilości energii
produkowanej
jednostkowo.
Nadmiar
zainstalowanej
mocy ponad
poziom określony
w wymogach a
także sposób, w
jaki stosuje
się, instaluje i
użytkuje kable
grzewcze, nie
mogą, w nawet
najgorszych
przewidywanych
warunkach,
stanowić
jakiegokolwiek
zagrożenia.
Izolacja cieplna
Wybór,
instalacja i
konserwacja
izolacji
termicznej są
kluczowymi
elementami
wpływającymi na
wydajność
elektrycznego
systemu
grzejnego.
Rodzaj i grubość
użytej izolacji
muszą być zgodne
z parametrami
określonymi w
dokumentacji
projektowej.
Zazwyczaj systemy izolacji cieplnej projektuje się w celu ograniczenia
strat ciepła.
Systemy grzewcze
wyrównują te
straty a co za
tym idzie,
problemy z
izolacją cieplną
będą mieć
bezpośredni
wpływ na
wydajność
systemu.
Wybór kabla grzewczego
Przy każdej
aplikacji
istnieje kilka
podstawowych
parametrów,
które należy
wziąć pod uwagę
przy wyborze
kabla grzejnego
lub przewodów
grzejnych.
Zaliczamy do
nich:
a)
maksymalna odporność temperaturowa kabli grzewczych musi być
wyższa niż
maksymalna
temperatura
utrzymywana oraz
możliwa
temperatura
miejsca
instalacji
(która może być
wyższa niż
normalna
temperatura
pracy).
b)
Kable grzewcze muszą być dostosowane do pracy w określonych
warunkach
środowiskowych,
jak na przykład
środowisko
agresywne
chemicznie,
czy niska
temperatura
otoczenia.
c)
W strefach zagrożonych wybuchem, kable grzewcze muszą
posiadać
certyfikat,
zezwalający na
używanie ich w
określonych
przestrzeniach
zagrożonych
wybuchem.
Przy każdym
zastosowaniu
kabli
grzewczych,
określana jest
maksymalna
dopuszczalna
gęstość mocy,
przy której
można używać
przewodu
grzejnego bez
ryzyka
zniszczenia
obiektu lub jego
zawartości. Jest
to szczególnie
ważne w
określonych
przypadkach,
takich jak rury
z wykładziną,
naczynia
zawierające sodę
kaustyczną i
tworzywa
ciepłoczułe.
Najwyższa
dopuszczalna
gęstość mocy
powinna zostać
odnotowana w
dokumentacji
systemowej. Może
być wymagane
poprowadzenie
kilku
równoległych
odcinków kabli
grzejnych lub
pojedynczego
kabla ułożonego
spiralnie.
Kable grzejne przygotowywane na miejscu
Kable
przygotowywane
na miejscu są
dopuszczalne pod
warunkiem, że:
a)
personel dokonujący montażu jest kompetentny i zna wymagane
specjalne
techniki
(montażowe).
b)
kable grzewcze przechodzą testy w terenie (na miejscu
montażu).
kable
grzewcze są
poprawnie
oznaczone w
zgodzie z
obowiązującymi
standardami.
Określanie maksymalnej temperatury
Ważne jest
określenie
maksymalnej
temperatury
powłoki kabla
grzewczego dla
wszystkich
aplikacji, w
celu ochrony
przed
przegrzaniem.
Wybrane
przykłady:
a)
Instalacja na rurociągach niemetalicznych, gdzie maksymalna
temperatura
kabla grzejnego
może przekroczyć
maksymalną
temperaturę jaką
wytrzymuje
tworzywo
rurociągu,
izolacja
cieplna, czy
inne elementy
systemu;
b)
Instalacje kabli
grzejnych w
miejscach, gdzie
temperatura nie
jest regulowana
termostatem lub
kontrolowania
jest za pomocą
czujnika
temperatury
otoczenia,
potencjalnie
mogą osiągać
wyższe
temperatury niż
powłoki kabli w
stanie
równowagi;
c)
Zastosowania krytyczne, gdzie wymagana jest duża dokładność
przy określaniu
temperatury
procesu;
Przy określaniu
maksymalnej
temperatury
powłoki kabla
należy założyć,
że termostat
kontrolujący
może ulec awarii
w pozycji
„włączony”.
Określona
maksymalna
temperatura
powłoki elementu
grzejnego nie
może być wyższa
niż górna
granica
temperatury
danej aplikacji.
Tą górną granicą
temperatury może
być, na
przykład,
maksymalna
odporność
temperaturowa
elementu
grzejnego,
graniczna
temperatura
procesu, lub
też, w strefach
zagrożonych
wybuchem, klasa
temperaturowa.
Istnieją trzy
sposoby ochrony
systemów
grzewczych przed
przekroczeniem
górnej granicy
temperaturowej:
1.
Użycie kabli grzejnych z charakterystyką IT-S
(samoregulujące
kable grzewcze
posiadające
właściwości
PTC), które
nigdy nie
osiągną górnej
granicy
temperatury.
Standardy
systemów
grzewczych
określają to
jako metoda
klasyfikacji
produktu.
2.
Projektowanie systemów ustabilizowanych. Projektant oblicza
maksymalną
możliwą
temperaturę
miejsca
instalacji, na
podstawie czego
określa
odpowiednią
temperaturę
powłoki kabla
grzejnego,
gwarantując, że
nigdy nie
osiągnie ona
górnej granicy.
lub
3.
System kontroli temperatury.
W przypadku wielu obwodów grzejnych (zwłaszcza na rurach o różnych
warunkach)
sterowanych za
pomocą
termostatów z
powierzchniowym
czujnikiem
temperatury,
każdy przypadek
w projekcie
powinien być
analizowany jako
projekt systemu
ustabilizowanego.
Kable grzejne z charakterystyką IT-S (Inherently
temperature-safe
/
charakterystyka
PTC)
Kable grzewcze, które znacznie redukują moc
podczas
wzrastania
temperatury,
można uznać za
kable z
charakterystyką
IT-S, jeśli ich
moc wyjściowa
jest na poziomie
bliskim zera
przy
temperaturze
powłoki kabla
niższej niż
maksymalna
odporność
temperaturowa
elementu
grzejnego.
A zatem, w większości zastosowań dalsza
kontrola limitu
temperatury nie
jest potrzebna,
zakładając, że
temperatura
powłoki również
nie przekracza
żadnej innej
górnej granicy
temperatury, jak
na przykład
maksymalnej
dopuszczalnej
temperatury
procesu, czy
klasy
temperaturowej,
jeśli urządzenie
znajduje się w
strefie
zagrożonej
wybuchem. Można
jednak
zastosować
regulację
temperatury w
celu zwiększenia
wydajności
energetycznej.
Należy pamiętać,
że WSZYSTKIE
samoregulujące
kable Heat Trace
posiadają
charakterystykę
IT-S i rzadko
wymagają
regulacji
temperatury dla
zapewnienia
bezpieczeństwa.
Uwaga:
Kable grzejne z
charakterystyką
ITS zapewniają
NAJBEZPIECZNEJSZĄ
formę ochrony
temperaturowej i
ZAWSZE powinny
być pierwszym
wyborem z punktu
widzenia
bezpieczeństwa.
Przewody IT-S
nie zależą od
obliczeń
projektanta, ani
od niezawodności
regulatora
temperatury.
Projektowanie systemów ustabilizowanych (ustalony stan)
Projekt systemów
ustabilizowanych
opiera się na
określeniu
maksymalnej
powierzchniowej
temperatury
miejsca pracy i
powierzchni
kabla grzejnego
w najbardziej
niekorzystnych
warunkach a
także warunków
równowagi
występujących,
kiedy obciążenie
cieplne równe
jest stratom
ciepła w
systemie. Do
najbardziej
niekorzystnych
warunków zalicza
się:
1.
maksymalną temperaturę otoczenia, (+40°C, chyba, że określono
inaczej);
2.
warunki
bezwietrzne;
3.
minimalną wartość przewodnictwa cieplnego izolacji cieplnej;
4.
brak kontroli temperatury (lub uszkodzenie urządzenia
sterującego
temperaturą w
pozycji on);
5.
przewód grzejny zasilany jest właściwym napięciem roboczym +
10%;
6.
zakłada się, że kabel grzewczy pracuje w górnej granicy
tolerancji
fabrycznej, lub
przy minimalnej
rezystancji dla
szeregowych
kabli grzejnych.
7.
element grzejny nie ma kontaktu z odcinkiem ogrzewanym
(istnieje
pomiędzy nimi
szczelina
powietrzna).
Projekt
stabilizowany
jest
skomplikowanym
wyliczeniem.
Związek pomiędzy
temperaturami
elementu
ogrzewanego, a
powłoką elementu
grzejnego zależy
od geometrii
elementu
grzejnego.
Obliczeń nie
powinny
wykonywać osoby
niedoświadczone.
Odpowiedni program którym dysponuje firma HANEL (Evolution
Design Heat
Trace)
automatycznie
wykonuje
obliczenia
projektu
stabilizowanego
dla każdej linii
oraz doradza,
kiedy należy
zastosować
regulację
temperatury dla
zapewnienia
bezpieczeństwa;
Uwaga:
Bezpieczeństwo systemów
ustabilizowanych zależy od dokładności i poprawności obliczeń wykonanych przez
projektanta. Co
za tym idzie,
instalacja
ustabilizowana
jest mniej
bezpieczna niż
system IT-S, ale
bezpieczniejsza
niż instalacja
zależna od
poprawnego
zaprojektowania
i utrzymania
systemu kontroli
temperatury. Co
więcej, kable
samoregulujące
Heat Trace IT-S
powinny być
ZAWSZE pierwszym
wyborem
natomiast
projekt systemów
ustabilizowanych
– drugim.
Projekt z
kontrolą
temperatury
Mimo że projekt
z kontrolą
temperatury jest
najmniej
bezpieczną formą
ochrony, czasem
jego
zastosowanie
jest
nieuniknione.
Najczęstszymi
obawami
związanymi z tą
formą
zabezpieczenia
przed
przegrzaniem są:
a)
czy czujnik został umieszczony w najgorętszym punkcie obwodu?
b)
co się stanie jeśli czujnik się przesunie lub zostanie
odłączony, np. w
celach
konserwacyjnych?
c)
co się stanie, jeśli przewody czujnika zostaną przecięte lub
czujnik ulegnie
awarii?
d)
czy system kontroli kompleksowych sekcji orurowania sprawdza
się przy
wszystkich
wariantach
przepływu?
Przy
projektowaniu z
kontrolą
temperatury,
limiter
temperatury
/urządzenie do
regulacji
temperatury musi
zabezpieczać
kabel grzejny
przed
przekroczeniem
górnej granicy
temperatury
poprzez typowe
pomiary:
a)
temperatury odcinka ogrzewanego, czy innych elementów
ogrzewanych; lub
b)
parametrów innych niż temperatura, takich jak prąd.
Podczas gdy
standardy
systemów
ogrzewania
zezwalają na
pomiar
temperatury
bezpośrednio na
powłoce elementu
grzejnego, Hanel
nie zaleca
takiej praktyki,
ze względu na
możliwość
wystąpienia
potencjalnie
niebezpiecznych
sytuacji kiedy
czujnik, bez
wiedzy
użytkownika,
zostanie odłączy
od powłoki
kabla.
Dlatego też
czujnik powinien
być zawsze
podłączany do
ogrzewanego
odcinka.
Oprogramowanie
Evolution firmy
Heat Trace
określi nastawę
zapewniającą, iż
temperatura
powłoki nie
przekroczy
górnej granicy.
Limiter/system
kontroli
temperatury
powinien
rozłączyć obwód
jeśli wystąpi
awaria czujnika
lub samego
urządzenia.
Dokładne
wymagania dla
projektów z
kontrolą
temperatury
można znaleźć w
normach IEC62395
and
IEC-60079-30-1.
Strefa 1
zagrożona
wybuchem wymaga
zainstalowania
drugiego
kontrolera
temperatury
(zwanego
limiterem)
resetowanego
manualnie.
Należy
zastosować
system
monitorujący
spełniający
wymagania
powyższych norm.
Powinien być on
odpowiedni dla
miejsca
instalacji przy
różnych
rodzajach
procesów,
zgodnie ze
stopniem
krytyczności i z
dokładnością
temperatury
procesu.
Taki sprzęt do
regulacji i
monitorowania
temperatury może
zapewniać:
możliwość
regulacji
temperatury w
celu
zabezpieczenia
przed
przekroczeniem
maksymalnej
temperatury,
monitorowanie
obwodu pod kątem
usterek, ochronę
przed
przeciążeniem
oraz ochronę
przed prądem
resztkowym i
izolację. Ważne
jest, żeby
wszelkie
dodatkowe wymogi
dla konkretnych
aplikacji,
określone przez
osobę
projektującą
system grzewczy
spełniały
wymagania
eksploatacyjne i
wymogi
bezpieczeństwa.
II. Przykłady
zastosowań
1. Ochrona przed
zamarzaniem
rurociągów
(rurek
impulsowych,
rurociągów
procesowych,
instalacji p-poż,
rur
odprowadzających
skropliny w
chłodniach, etc)
Umiejscowienie
rurociągów z
wodą lub innymi
mediami na
zewnątrz hal
przemysłowych
oraz w
pomieszczeniach
bez ogrzewania
wymusza
zastosowanie
systemów ochrony
przed
zamarzaniem.
Bardzo wygodnym,
bezpiecznym oraz
generującym
niskie koszty
(także koszty
utrzymania)
rozwiązaniem są
systemy oparte
na kablach
grzejnych.
Szczególnie
zalecanymi
przewodami
grzejnymi są
kable
samoregulujące o
mocy
zmieniającej się
z zależności od
temperatury
zewnętrznej
(otoczenia).
System oparty na
kablach
grzejnych
samoregulujących
z
charakterystyką
IT-S z naszej
oferty odznacza
się bardzo dużym
bezpieczeństwem,
niezawodnością
oraz wygodą
montażu.
Do stworzenia
systemu
potrzebne będą:
- kable grzejne
samoregulujące:
FSR,
FSE, FS+, FSS
lub FSU
Typ kabla –
zależny od
aplikacji
(dobierany na
podstawie takich
danych jak:
średnica
rurociągu,
rodzaj oraz
grubość izolacji
termicznej,
temperatury
otoczenia,
maksymalne
możliwe
temperatury w
instalacji, etc.
– zasady doboru
jak wyżej.)
- zestawy do
zakończenia
początku i końca
kabli grzejnych
UTK… lub inne.
Sposób
zarabiania kabli
grzejnych
znajduje się w
dziale
„Metody
zakańczania”
- puszki
przyłączeniowe i
rozgałęźne:
JB9000/Ex
lub na wsporniku
DESTU
DJB9000/Ex.
- termostaty:
(dla systemów
nieustabilizowanych
lub tam gdzie
przewiduje
projekt):
CT-A, CT-B, CT-C
lub do stref
zagrożonych
wybuchem
CT-FL/…
- akcesoria:
taśmy klejące
montażowe
FT/Alum, FT/HTP,
FT/HTL lub
FT/PGL,
wsporniki puszek
łączeniowych i
termostatów
PB/S,
opaski mocujące
PFS…,
przejścia kabli
grzejnych przez
izolację
termiczną rury
LEK/U
oraz naklejki
ostrzegawcze
CL.
Sposób montażu
kabli grzejnych
na rurach i
innych
elementach
rurociągów
opisany jest w
„Instrukcji
projektowania
instalacji i
utrzymania”
2. Utrzymywanie
stałej
temperatury
mediów w
rurociągach.
W wielu
instalacjach
przemysłowych
istnieje
konieczność
utrzymywania
stałej
temperatury
mediów płynących
rurociągami.
Niezbędnym z
punktu widzenia
technologii
produkcji jest
utrzymanie
odpowiednich
parametrów
fizykochemicznych
mediów lub
zabezpieczenie
przed
krystalizacją
czy
zaczopowaniem
rur podczas
obniżania się
temperatury
medium na długim
odcinku lub w
czasie postoju.
Bardzo wygodnym,
bezpiecznym oraz
generującym
niskie koszty
(także koszty
utrzymania)
rozwiązaniem są
systemy oparte
na kablach
grzejnych.
Do stworzenia
systemu
potrzebne będą:
- kable grzejne
samoregulujące:
FSR,
FSE, FS+, FSS
lub FSU
Typ kabla –
zależny od
aplikacji
(dobierany na
podstawie takich
danych jak:
średnica
rurociągu,
rodzaj oraz
grubość izolacji
termicznej,
temperatury
otoczenia,
maksymalne
możliwe
temperatury w
instalacji, etc.
– zasady doboru
jak wyżej.)
Lub
- kable grzejne
równoległe /
sektorowe (o
stałej mocy na
każdy metr
długości
niezależnie od
warunków
zewnętrznych):
EMTS,
EMTF, MTF, MTFJ,
PHT lub AHT
Typ kabla –
zależny od
aplikacji
(dobierany na
podstawie takich
danych jak:
średnica
rurociągu,
rodzaj oraz
grubość izolacji
termicznej,
temperatury
otoczenia,
maksymalne
możliwe
temperatury w
instalacji,
etc.)
- zestawy do
zakończenia
początku i końca
kabli grzejnych
UTK….
Sposób
zarabiania kabli
grzejnych
znajduje się w
dziale
„Metody
zakańczania”
- puszki
przyłączeniowe i
rozgałęźne:
JB9000/Ex
lub na wsporniku
DESTU
DJB9000/Ex.
- termostaty
(dla systemów
nieustabilizowanych
lub tam gdzie
przewiduje
projekt):
CT-A, CT-B, CT-C
lub do stref
zagrożonych
wybuchem
CT-FL/…
- akcesoria:
taśmy klejące
montażowe
FT/Alum, FT/HTP,
FT/HTL lub
FT/PGL,
wsporniki puszek
łączeniowych
PB/S lub DESTU
i termostatów
PB/S,
opaski mocujące
PFS…,
przejścia kabli
grzejnych przez
izolację
termiczną rury
LEK/U
oraz naklejki
ostrzegawcze
CL.
Sposób montażu
kabli grzejnych
na rurach i
innych
elementach
rurociągów
opisany jest w
„Instrukcji
projektowania
instalacji i
utrzymania”
3. Ochrona przed
zamarzaniem lub
utrzymywanie
stałej
temperatury
mediów w
zbiornikach
magazynowych.
Produkty
magazynowane w
zbiornikach
często wymagają
utrzymywania
temperatury
powyżej 0°C lub temperatury procesowej.
Doskonałą
alternatywą dla
grzałek
nurnikowych lub
innych
skomplikowanych
nieelektrycznych
systemów
grzejnych jest
system oparty na
przewodach
grzejnych
samoregulujących,
kablach
grzejnych
równoległych
(sektorowych)
czy szeregowych.
Do stworzenia
systemu
potrzebne będą:
- kable grzejne
samoregulujące:
FSR,
FSE, FS+, FSS
lub FSU
Typ kabla –
zależny od
aplikacji
(dobierany na
podstawie takich
danych jak:
średnica
rurociągu,
rodzaj oraz
grubość izolacji
termicznej,
temperatury
otoczenia,
maksymalne
możliwe
temperatury w
instalacji, etc.
– ogólne zasady
doboru jak
wyżej.)
Lub
- kable grzejne
równoległe /
sektorowe (o
stałej mocy na
każdy metr
długości
niezależnie od
warunków
zewnętrznych):
EMTS,
EMTF, MTF, MTFJ,
PHT lub AHT
Typ kabla –
zależny od
aplikacji
(dobierany na
podstawie takich
danych jak:
średnica
rurociągu,
rodzaj oraz
grubość izolacji
termicznej,
temperatury
otoczenia,
maksymalne
możliwe
temperatury w
instalacji,
etc.- ogólne
zasady doboru
jak wyżej)
- zestawy do
zakończenia
początku i końca
kabli grzejnych
UTK….
Sposób
zarabiania kabli
grzejnych
znajduje się w
dziale
„Metody
zakańczania”
- puszki
przyłączeniowe i
rozgałęźne:
JB9000/Ex
lub na wsporniku
DESTU
DJB9000/Ex.
- termostaty:
CT-A, CT-B, CT-C
lub do stref
zagrożonych
wybuchem
CT-FL/…
- akcesoria:
taśmy klejące
montażowe
FT/Alum, FT/HTP,
FT/HTL lub
FT/PGL),
taśmy rozstawcie
PPS/A (PPS/G)
wsporniki puszek
łączeniowych
PB/S lub DESTU
i
termostatów
PB/S,
opaski mocujące
PFS/G,
przejścia kabli
grzejnych przez
izolację
termiczną
LEK/U
oraz naklejki
ostrzegawcze
CL.
4. Instalacje
oparte na
kablach
grzejnych w
strefach
zagrożonych
wybuchem Ex.
Wyżej opisane
przykłady
zastosowań kabli
grzejnych mogą
dotyczyć stref
zagrożonych
wybuchem Ex.
Wszystkie
przewody grzejne
samoregulujące
oraz część
pozostałych
kabli grzejnych
z naszej oferty
posiadają
certyfikaty ATEX
poświadczające
dopuszczenie do
stosowania w
strefach
zagrożonych
wybuchem Ex.
Spełniają one
niezbędne normy
zgodne z
dyrektywami
europejskimi
oraz dyrektywami
dopuszczającymi
ich zastosowanie
na rynkach
pozaeuropejskich
(certyfikaty
EAC, CSA, etc –
więcej
informacji na
podstanach
opisujących
każdy typ kabla
grzejnego).
Przed
przystąpieniem
do wykonania
instalacji
grzejnej w
strefie
zagrożonej
wybuchem należy
odpowiednio
dobrać kabel
grzejny zgodnie
z zasadami
opisanymi
powyżej „PROJEKT
SYSTEMU”
Szczególnie
ważnym
parametrem jest
klasyfikacja
strefy (1 lub 2)
oraz klasa
temperaturowa T…
Wybór
odpowiedniego
rodzaju i typu
kabla grzejnego
wymaga
uwzględnienia
tych parametrów
oraz dokonania
odpowiednich
obliczeń.
Obliczenia takie
wykonuje firma
HANEL używając
oprogramowania
EVOLUTION /
HEAT-TRACE.
Mając ustaloną
listę kabli
grzejnych oraz
niezbędnych
akcesoriów można
przystąpić do
ich montażu.
Kable grzejne
samoregulujące
oraz równoległe
(sektorowe)
odznaczają się
bardzo dużą
wygodą aplikacji
a mianowicie
możliwością ich
docinania do
żądanej długości
na obiekcie.
Ważnym aspektem
podczas
instalacji
przewodów
grzejnych w
strefach
zagrożonych
wybuchem Ex jest
sposób
zakończenie
początku i końca
każdego odcinka.
Zestawy
UTK … lub
StripFree
umożliwiają
wykonanie takich
zakończeń w
prosty i szybki
sposób bez
użycia
specjalnych
narzędzi i ognia
oraz
bez konieczności
wynoszenia
przewodu
grzejnego poza
strefę zagrożoną
wybuchem.
Do stworzenia
systemu
potrzebne będą:
- kable grzejne
samoregulujące:
FSR,
FSE, FS+, FSS
lub FSU
Typ kabla –
zależny od
aplikacji
(dobierany na
podstawie takich
danych jak:
średnica
rurociągu,
rodzaj oraz
grubość izolacji
termicznej,
temperatury
otoczenia,
maksymalne
możliwe
temperatury w
instalacji, etc.
– ogólne zasady
doboru jak
wyżej.)
Lub
- kable grzejne
równoległe /
sektorowe (o
stałej mocy na
każdy metr
długości
niezależnie od
warunków
zewnętrznych):
MTFJ,
PHT lub AHT
Typ kabla –
zależny od
aplikacji
(dobierany na
podstawie takich
danych jak:
średnica
rurociągu,
rodzaj oraz
grubość izolacji
termicznej,
temperatury
otoczenia,
maksymalne
możliwe
temperatury w
instalacji,
etc.- ogólne
zasady doboru
jak wyżej)
- zestawy do
zakończenia
początku i końca
kabli grzejnych
UTK….
Sposób
zarabiania kabli
grzejnych
znajduje się w
dziale
„Metody
zakańczania”
- puszki
przyłączeniowe i
rozgałęźne Ex:
JB9000/Ex
lub na wsporniku
DESTU
DJB9000/Ex.
- termostaty Ex:
CT-FL/…
- akcesoria dla
rurociągów:
taśmy klejące
montażowe
FT/Alum, FT/HTP,
FT/HTL lub
FT/PGL),
wsporniki puszek
łączeniowych
PB/S lub DESTU
i
termostatów
PB/S,
opaski mocujące
PFS…,
przejścia kabli
grzejnych przez
izolację
termiczną
LEK/U
oraz naklejki
ostrzegawcze
CL.
- akcesoria dla
zbiorników:
taśmy klejące
montażowe
FT/Alum, FT/HTP,
FT/HTL lub
FT/PGL),
taśmy rozstawcie
PPS/A (PPS/G)
wsporniki puszek
łączeniowych
PB/S lub DESTU
i
termostatów
PB/S,
opaski mocujące
PFS/G,
przejścia kabli
grzejnych przez
izolację
termiczną
LEK/U
oraz naklejki
ostrzegawcze
CL.
III.
Bezpieczeństwo:
Kable
grzejne
samoregulujące z
oferty firmy
HANEL jako
jedyne są
produktami
całkowicie
bezpiecznymi.
Unikalna
charakterystyka
zależności mocy
od temperatury
zewnętrznej (moc
dla temperatury
granicznej w
stanie włączonym
spada
rzeczywiście do
zera) pozwala na
stosowanie ww.
przewodów
grzejnych bez
obawy ich
przegrzania.
Kable
samoregulujące z
charakterystyką
„urywającą się”
w ich punkcie
wytrzymałości
temperaturowej
ON… (pod
napięciem) po
przekroczeniu
temperatury
granicznej w
stanie włączonym
ON ...C (np.
wskutek
uszkodzenia
termostatu czy
nie wyłączenia
zasilania oraz
kumulacji
ciepła) mogą
uszkodzić się
mimo że w stanie
wyłączonym
wytrzymują
więcej. Powodem
jest posiadanie
jeszcze dość
dużej mocy przy
maksymalnej
dopuszczalnej
temperaturze w
stanie włączonym
(nie zero).
Zastosowanie
przewodów
grzejnych
samoregulujących
z oferty firmy
HANEL eliminuje
ten problem
w całym zakresie
odporności
ON...C/OFF...C
(w
temperaturze
granicznej w
stanie włączonym
przestają
przewodzić, moc
= 0, w niższych
temperaturach
ponownie
grzeją).
Dodatkowymi
atutami
wyróżniającymi
nasze kable
grzejne są
najwyższe
odporności
temperaturowe
ON/OFF oraz
brak
skumulowanej
ilości godzin
oddziaływania
temperatury
granicznej.
|